باغچه ی نو مبارک.....

 

چقدر سخته

تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید و بجاش یه

زخم همیشگیرو به قلبت هدیه داد زول بزنی و بجای اینکه

لبریز کینه و نفرت بشی حس کنی که هنوز هم دوسش داری.

چقدر سخته

دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که

یبار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده.

چقدر سخته

تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما

وقتی دیدیش هیچیزی بجز سلام نتونی بگی.

چقدر سخته

وقتی که پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه

اما مجبور بشی بخندی تا نفهمه که هنوز دوسش داری.

چقدر سخته

گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار

بار خودتو بشکنی و اونوقت آروم زیر لب بگی

                    گل من

     باغچه ی نو مبارک.....